Kris Verellen - Straatfeest = poëzie

Kris Verellen stelt voor een straatfeest te dichten:

Ter gelegenheid van de jaarlijkse Straatfeesten te Kalmthout vragen de organisatoren me een gedicht op te sturen voor de feestkrant. Initieel mag dit een gelegenheidsgedicht zijn in het thema van de straatfeesten zelf, of een bestaand gedicht. De deadline is voor 27 april (of wat dacht u J).
Door deze vraag kwam ik op het idee om een ‘straatfeest’ als nieuwsoortige versvorm te lanceren, die net als bv. de limerick, de haiku of het ollekebolleke aan een aantal vaste regels gebonden is.

Ter ere van de roemrijke Kalmthoutse Straatfeesten probeer ik dus het ‘straatfeest’ te lanceren. Het zou prachtig zijn wanneer dit opzet in de feestkrant uitgelegd wordt, geïllustreerd met de eerste drie (soms moet je veel vragen om minder te verkrijgen) ‘straatfeesten’ die ik voor de gelegenheid geschreven heb.
Na enig wikken en wegen (ik was in het begin iets te veeleisend voor de absolute gelegenheidsdichter) zie ik onderstaande als de grondvesten voor een authentiek ‘straatfeest’:

1) de dichtvorm ‘straatfeest’ is een elfregelig acrostichon op het woord ‘straatfeest’, dit wil zeggen dat met elke letter van het woord ‘straatfeest’ telkens een nieuwe regel begonnen wordt.
2) het eerste woord is ‘soms’, of feest u soms altijd ?
3) zoals in het woord ‘straatfeest’ de eerste letter gelijk is aan de voorlaatste, zo is de eerste regel van een straatfeest altijd identiek aan de voorlaatste
4) zoals in het woord ‘straatfeest’ de tweede letter gelijk is aan de middelste en aan de laatste, zo is de tweede regel van een straatfeest altijd identiek aan de middelste en aan de laatste
5) de vierde en de vijfde regel van een straatfeest, die met dezelfde letter (A) dienen te beginnen, rijmen op elkaar
6) idem voor de achtste en de negende regel, die met de letter E beginnen en dus ook op elkaar rijmen
7) de inhoud is volledig vrij, heb je een buurt- of straatfeestje bij jezelf, bij vrienden of familie: verras hen met een zelfgeschreven ‘straatfeest’




En dan nu –in primeur- drie verse ‘straatfeesten’:

Soms is de straat te groot en soms te klein.

Tevredenheid is niet van alle tijden.
Rauwelijkse feesten – opgepast !-
Azen op de ruimtelijke orde.
Alleluia dus ! Of toch misericorde ?
Tevredenheid is niet van alle tijden.
Fantastisch toch, zo wordt de boel nooit saai !
En hou gerust de stilte aan de praat:
Elastisch is de wet van elke straat.
Soms is de straat te groot en soms te klein.
Tevredenheid is niet van alle tijden.

--------------------------------------------------------


Soms hebben we geen reden om te feesten.

Toch doen we het, zo zijn we nu eenmaal.
Rotweer fluistert Pien vanuit de hemel.
Antarctisch zelfs voorspelt de VTM.
Ah nee hé, zegt innerlijk een stem:
Toch doen we het, zo zijn we nu eenmaal.
Funiculi klinkt vrolijk door de boxen,
Entr’actisch volgt een helse regenval.
En dan ineens weer fris bazuingeschal !
Soms hebben we geen reden om te feesten.

Toch doen we het, zo zijn we nu eenmaal.

--------------------------------------------------------


Soms zijn de dingen anders dan ze lijken.
Toverkunst is hier niet aan besteed.
Redelijk gespeelde schijn bedriegt, ofschoon
Alleen zichzelf in de spiegel, om een niet.
Al wie feest kijkt dus op geen verdriet.
Toverkunst is hier niet aan besteed.
Frustratie is geen reden tot verbloemen.
Erica in mistig Alpenland ?
Edelweiss uit zuinig Kempenzand ?
Soms zijn de dingen anders dan ze lijken.
Toverkunst is hier niet aan besteed.


_______ Kris Verellen 26 april 2007 _______