Cinéscheet 20/12/2007

HANS

'JustaFool'

Wie wat en Waar?

Vers Geschild

stelt voor

op donderdag 13 december 2007

Gijs Ter Haar

Met zijn gekende flair als

“JustaFool”

aanvang om 19.45 uur

locatie

BAZILIKUM

Verschansingstraat 61b
2000 Antwerpen (Zuid)
(waterpoort)

info
vers-geschild@skynet.be

met vriendelijke groeten,

Jo, Nanny, Marc, Werner en Kaatje

Vanaf januari 2008 zal Vers Geschild plaats vinden

op elke DERDE donderdag van de maand!!!

Gijs Ter Haar is een podiumdichter pur sang. Voor de slampoëzie werd uitgevonden heette die in Nederland Johny The Selfkicker of Simon Vinkenoog. nu dus is er deze reus van meer dan 1,89 m met het immense hart en zijn poëtische kopstoten. Gijs ter Haar werd in 1963 in Apeldoorn geboren. Na veel omzwervingen, 36 ambachten en 39 ongelukken kwam hij in 1990 in Amersfoort terecht waar hij in 1992 begon met het schrijven van poëzie.

In 1995 gaf hij zijn eerste voordracht en in 1996 verscheen in eigen beheer zijn eerste bundel. In 1999 verscheen “Licht op oude muren” en november 2001 zijn derde bundel "Op klompen”. In april 2006 kwam onder de hoede van uitgeverij Douane uit Rotterdam zijn vierde bundel uit met de titel “Neem dit brood”. Bij de bundel een CD met 48 minuten zeer gevarieerd muzikaal ondersteunde poëzie, ter Haar wordt afwisselend begeleid door de gitarist Jurtko Moerbeek, de bluesband Bomb-shelter, en de grooveboxkunstenaars Monk en Morningstar. Verder werd hij al gepubliceerd in verschillende verzamelbundels en literaire tijdschriften zoals Krakatau, Lava, Lyra en op Meander.

Zijn taal is er één van vormvaste oerdegelijke no-nonsense in normaal Nederlands, "ik hou niet van cryptogrammen", zegt hij zelf, ”als niemand je snapt weet je niets te delen”.
Nu is met de teloorgang van het Nederlands boven de Moerdijk de vraag wat nog normaal Nederlands is. Alleen al op de website van ter Haar heb ik vier spellingsfouten en heel wat stijlfouten gehaald. In 2001 begon ter Haar met slammen, in de daaropvolgende jaren behaalde hij slamoverwinningen bij de vleet. Hij won tot nu toe 28 slams waarvan 8 jaarfinales in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag ( 3x ), Delft, Utrecht en Leiden. Zelf organiseert en presenteert ter Haar sinds 2003 het podium SLAMersfoort in Amersfoort, 6 voorrondes per jaar met als afsluiting een jaarfinale waar de “SLAMersfoorter van het jaar” gekozen wordt. Deze winnaar vertegenwoordigt Amersfoort tijdens het jaarlijkse Nederlands Kampioenschap Poetry Slam.

Verder geeft hij veel en graag workshops poëzie op scholen. 30 Maart 2007 werd hij de winnaar van De Kei van Utrecht. Deze prijs is in het leven geroepen door de provincie Utrecht in samenwerking met het Prins Bernard Fonds en wordt eens per jaar uitgereikt aan een persoon of vereniging die zich langere tijd belangeloos inzet ter bevordering van de amateurkunst. De jury was unaniem, ter Haar wint vanwege de mix van inzet en geestdrift, zijn vernieuwende ideeën, het grote aantal jongeren dat hij weet te bereiken d.m.v. workshops, en zijn plan met de gewonnen prijs.

Aan De Kei is namelijk een subsidiebedrag van 3000 euro verbonden, te besteden aan een nieuw project. Gijs wil er een Nacht van de Poëzie mee houden die zich vooral tot jongeren richt.

Fronk is de schrijversnaam van Frank Nauwelaers (1962). Hij schrijft sinds 1999 gedichten. Zelf noemt hij die nonsongs. In 2000 maakte hij samen met rockmuzikant Walter Mets de CD WIMPERS VOOR BREZJNEV.
In een mysterieuze soundscape leest hij zijn gedichten oftewel nonsongs in het Russich, Engels, Frans en Nederlands. Hij schreef de promotieslogans voor de cultuurmarkt voor Vlaanderen 2000. In 2003 kocht hij een zaktelefoon en richtte de Fonk sms Gazet op. Vijftig abonnees ontvangen elke werkdag een poëtisch sms-je of een flauwe grap. In 2004 startte de samenwerking met tekenaar Roeland Zijlstra. Die laatste maakt met regelmaat een portret van mensen uit hun buurt. Fronk schrijft over die mensen een nonsong. Portret en nonsong worden gepubliceerd op de website www.fronk.be. In 2007 wordt de bundel GROETEN UIT OLDEBERKOOP gepubliceerd en in samenwerking met Prof. Dr. Theo Clemens voorgesteld in galerie De Zwarte Panter te Antwerpen. In deze bundel worden 36 portretten met nonsong opgenomen. Deze combinatie wordt inprenting genoemd naar het Duitse Andachtsbild.

Fronk is vaak op poëziepodia te horen en wordt in oktober 2007 in Metz verwacht op het internationaal poëziefestival Teranova. Eind van diezelfde maand vertrekt hij samen met dichter Philippe Van Beek naar Kerala in het zuiden van India. De cineast Rajiv Vijayaraghavan kan hen introduceren in de Zuidindiase poëziescène. Fronk en Philippe laten zich in het Santhigiri hospitaal Ayurvedisch binnenstebuiten keren. Ze zullen verlichting vinden voor hun kwalen, respectievelijk multiple sclerose en schizofrenie.

19 & 20 juni: theater Rataplan

UITNODIGING VAN ARMANDO DIOS

Ciao Tutti,

Bij deze ben jij en je vrienden van harte uitgenodigd in Theater Rataplan, Wijnegemstraat 27, 2140 Borgerhout, www.rataplanvzw.be. 032(0)3.235.04.90.

Op di 19/6 en wo 20/6 is er een hele avond vol: Presentatie studenten Antwerpse Mimestudio (www.mimestudio.be) De highlights worden wellicht Erik Willekens en Martin Hoeveraars die elk hun afstudeerproject presenteren. Zelf zal ik samen met Luk Sips (v i s u a l & p e r f o r m i n g a r t s) een duet 'PROOI/PREY' brengen...

Welkom dus !

Reserveren is wel aan te raden... want het theaterke is niet van de grootste...$

Vaya Con Dios - Via Con Me,

Armando Dios

14 juni: Peter Kluppels gaat Vers Geschild

Na de Pauze opent Sabine Luypaert het Free Podium

met de voorstelling van haar dichtbundel

Kris Verellen - Straatfeest = poëzie

Kris Verellen stelt voor een straatfeest te dichten:

Ter gelegenheid van de jaarlijkse Straatfeesten te Kalmthout vragen de organisatoren me een gedicht op te sturen voor de feestkrant. Initieel mag dit een gelegenheidsgedicht zijn in het thema van de straatfeesten zelf, of een bestaand gedicht. De deadline is voor 27 april (of wat dacht u J).
Door deze vraag kwam ik op het idee om een ‘straatfeest’ als nieuwsoortige versvorm te lanceren, die net als bv. de limerick, de haiku of het ollekebolleke aan een aantal vaste regels gebonden is.

Ter ere van de roemrijke Kalmthoutse Straatfeesten probeer ik dus het ‘straatfeest’ te lanceren. Het zou prachtig zijn wanneer dit opzet in de feestkrant uitgelegd wordt, geïllustreerd met de eerste drie (soms moet je veel vragen om minder te verkrijgen) ‘straatfeesten’ die ik voor de gelegenheid geschreven heb.
Na enig wikken en wegen (ik was in het begin iets te veeleisend voor de absolute gelegenheidsdichter) zie ik onderstaande als de grondvesten voor een authentiek ‘straatfeest’:

1) de dichtvorm ‘straatfeest’ is een elfregelig acrostichon op het woord ‘straatfeest’, dit wil zeggen dat met elke letter van het woord ‘straatfeest’ telkens een nieuwe regel begonnen wordt.
2) het eerste woord is ‘soms’, of feest u soms altijd ?
3) zoals in het woord ‘straatfeest’ de eerste letter gelijk is aan de voorlaatste, zo is de eerste regel van een straatfeest altijd identiek aan de voorlaatste
4) zoals in het woord ‘straatfeest’ de tweede letter gelijk is aan de middelste en aan de laatste, zo is de tweede regel van een straatfeest altijd identiek aan de middelste en aan de laatste
5) de vierde en de vijfde regel van een straatfeest, die met dezelfde letter (A) dienen te beginnen, rijmen op elkaar
6) idem voor de achtste en de negende regel, die met de letter E beginnen en dus ook op elkaar rijmen
7) de inhoud is volledig vrij, heb je een buurt- of straatfeestje bij jezelf, bij vrienden of familie: verras hen met een zelfgeschreven ‘straatfeest’




En dan nu –in primeur- drie verse ‘straatfeesten’:

Soms is de straat te groot en soms te klein.

Tevredenheid is niet van alle tijden.
Rauwelijkse feesten – opgepast !-
Azen op de ruimtelijke orde.
Alleluia dus ! Of toch misericorde ?
Tevredenheid is niet van alle tijden.
Fantastisch toch, zo wordt de boel nooit saai !
En hou gerust de stilte aan de praat:
Elastisch is de wet van elke straat.
Soms is de straat te groot en soms te klein.
Tevredenheid is niet van alle tijden.

--------------------------------------------------------


Soms hebben we geen reden om te feesten.

Toch doen we het, zo zijn we nu eenmaal.
Rotweer fluistert Pien vanuit de hemel.
Antarctisch zelfs voorspelt de VTM.
Ah nee hé, zegt innerlijk een stem:
Toch doen we het, zo zijn we nu eenmaal.
Funiculi klinkt vrolijk door de boxen,
Entr’actisch volgt een helse regenval.
En dan ineens weer fris bazuingeschal !
Soms hebben we geen reden om te feesten.

Toch doen we het, zo zijn we nu eenmaal.

--------------------------------------------------------


Soms zijn de dingen anders dan ze lijken.
Toverkunst is hier niet aan besteed.
Redelijk gespeelde schijn bedriegt, ofschoon
Alleen zichzelf in de spiegel, om een niet.
Al wie feest kijkt dus op geen verdriet.
Toverkunst is hier niet aan besteed.
Frustratie is geen reden tot verbloemen.
Erica in mistig Alpenland ?
Edelweiss uit zuinig Kempenzand ?
Soms zijn de dingen anders dan ze lijken.
Toverkunst is hier niet aan besteed.


_______ Kris Verellen 26 april 2007 _______

1 juni: Machteloos Verwoord - Pisteffo

In de studio versterft? voor u :?
Fr餩rique Pascale
www.frederiquepascal.be

Schilderij van? Roeland zijlstra?
?Ripolin Rapunsel Opperdoes
Opening tentoonstelling
?nu vrijdag 1 juni om 18.00u
Galerij Martin Van Blerk
?Mechelsesteenweg 26, 2018 Antwerpen

tot straks,
Pisteffo & Jay speelheuvel
Centraal 106.7 fm, tussen 11 en 12

1 juli: Jo Peeters en Kaatje Wharton op de Kunstkoeien van Vlasveen

6 juni : Kaatje Wharton op Gastvrij Podium te Wijnegem

3 juni: Jan Goffa en David Troch in Diest

14 juni: Gert Vingeroets gastdichter in den Hopsack

10 mei : Saskia verovert Antwerpen

Boeiend, levendig, grappig, ernstig, amusant, sprankelend… er bestaan niet genoeg woorden om te beschrijven hoe Saskia van den Heuvel op 10 mei op ons podium stond. Het publiek kreeg er niet genoeg van, we gaven haar extra tijd en schreven haar bovendien stiekem in op de inschrijvingslijst van het free podium. Het publiek tevreden, de andere dichters tevreden, en hopelijk was Saskia dat ook.

Kris Verellen was blij dat hij gekomen was, wij waren dat ook. “David, opstaan het is 7 uur”, kwam bij aanvang van de avond binnen geslenterd, blij dat hij weer kon optreden. We hebben zijn gsm nummer gekregen, hij komt nog terug.

Ondanks vier zieke dichters, die bijgevolg ook hun aanhang hadden thuisgelaten, hadden we genoeg publiek en dichters om de avond en de zaal te vullen. We klagen niet, integendeel.

De foto’s werden deze maand gemaakt door Rob Bonenkamp. De foto’s van Nanny Lambrechts zijn nog komende.

10 mei : Saskia gaat Vers Geschild

nooit goed genoeg

Als we hier verleden maand een jonge debutant uit Nederland hadden, debuut 2005, dan staat hier vanavond ook al uit Nederland een nog jonger debutant, debuut 2006.
In Nederland schrijft men ongedwongen sint-niklaasversjes in eeuwenoude traditie of andere gelegenheidsverzen. Waarom dan Saskia niet? Zo is ze begonnen. Ooit diende een vriend van me in NL uit te leggen dat mijn poëzie wel heel wat verder gaat dan Sint-Niklaasrijmpjes. Hoe kom je zover? Hoe is Saskia zover kunnen komen? Wel, eerst via verhalensite, een webstek voor talent op zoek naar een mening of een commentaar. Daarna kwam ze terecht in Ruigoord, op het vurige tongen festival met Pinksteren. Daar liep ze in de delegatie uit Noord-België kaatje wharton tegen het lijf. Ze ontdekte er de kracht van de voordracht. De combinatie van beide ontdekkingen, commentaar op gedichten op webstekken en voordracht, bleek moordend, of beter scheppend.
Vorig jaar debuteerde ze op een podium, in augustus, in de Muzeval, op het vrij podium.

In januari stond ze voor het eerst op een podium te slammen in Zeist. Als finalist deed ze de jaarfinale in april en kon daar met zilver vertrekken. In Amersfoort stond ze in februari op het slampodium en ook voor dat podium mag ze naar de jaarfinale in december.

Gepubliceerd heeft ze tot nu toe alleen in Poëziepuntgl. een kwartaaluitgave waarin Gelderse dichters kunnen publiceren.

Snelle groeier, of het zonder groeipijn is gegaan, laat ze ons nu zien en horen.

28 en 30 april: Marc Tiefenthal en Kaatje Wharton op 'Terug Van Maerlant'

Ter ere van 10 jaar Damme Boekendorp organiseerde het Venijnig Gebroed een dichterlijke activititeit onder de naam ‘Terug Van Maerlant’. Uit de vele inzendingen werden dertig gedichten geselecteerd en de dichters uitgenodigd hun gedicht op zaterdag te komen voordragen. Marc en Kaatje behoorden tot de gelukkigen, en togen goedgemutst onder een stralende zon “Dammewaarts”. Dat het een heel fijne middag was, kan door niemand ontkend worden. De titels van de gedichten werden vanuit alle hoeken van Damme op voetpaden en straten gekrijt en de aanwezige dichters lazen door de megafoon hun werk voor om het nog eens lichtjes over te doen op de trappen van het Stadhuis van Antwerpen.

De grote verrassing aan het einde van de avond, toen op een welkom terras nog één en ander gedronken werd, was dat het gedicht van Kaatje Wharton mee in de selectie zat waardoor zij maandag op de slotactiviteit van ‘Terug Van Maerlant’ uitgenodigd werd om buiten haar gedicht ook ander werk voor te dragen.

Maandag was het iets kouder dan op zaterdag maar de dichters trokken omstreeks 20 uur van restaurant naar restaurant om eigen werk voor te dragen. Eerst gebeurde dit wat onwennig maar na een restaurant of twee lukte het nog best en de dichters kregen er hoe langer hoe meer plezier in. De markt voorbijlopen was die avond een aangename bezigheid daar ondertussen Wigbert een concert gaf en stil was het dus niet. Om 22 uur kregen de dichters het podium en werd er afwisselend muziek en beeld gespeeld en voorgedragen. Helaas was het ondertussen zo koud geworden dat het publiek begon weg te lopen en de voorstelling ingekort werd. Niet getreurd, een groep mensen, die nog op het verwarmde terras zaten waar wij ook met een groepje naartoe trokken, vroeg om een privé voorstelling, die hebben Armando, Gerard, Gert en ik met plezier gegeven.

Het was al ver na middernacht eer Gert en ik als eerste terug huiswaarts reden… nog fijner de dag nadien mailtjes te ontvangen waardoor meteen geweten was dat iedereen die nacht nog veilig zijn bed heeft terug gevonden.

Nog meer foto’s zijn te vinden op de site van ‘het venijnig gebroed’



Het eerste uit een reeks filmpjes, gemaakt door Denis Vercruysse van het Venijnig Gebroed. Ze worden regelmatig aangevuld.

29 april : Vers Geschild op Train the trein

Vers Geschild toog, dank zij Sabine Luypaert naar het Leireken, een klein verlaten stationneke in Steenhuffel. Marc Tiefenthal schreef een verslag, Nanny Lambrechts fotografeerde.

Neem eens de trein, dichters!

Wie eraan zou twijfelen, er is wel degelijk vooruitgang geboekt in het Westen sinds de Middeleeuwen. Toentertijd trokken pelgrims, vaak om boete te doen, te voet naar Sint Jacob van Compostella, in het Noorden van Spanje. Nu rijden de pelgrims er naar toe met de fiets, uit eigen beweging, en zonder veel zondebesef. Gewoon twee of drie maand vrijaf nemen al dan niet met wedde.
Onderweg uit het Noorden, tussen Londerzeel en Opwijk, rijden de fietsers naar Compostella langs een voormalig station in de schaduw van een middelgrote brouwerij. In feite rijden ze over de vroegere spoorweg naar Aalst. Het station is een taverne geworden, waar menig pelgrim eventjes uitblaast. Er voor staat op een zijspoor een eerste klasse treinwagon, oud maar tot in de puntjes verzorgd. Een bewoner uit Steenhuffel - zo heet dat dorp - houdt die treinwagon in ere.
Op zondag 29 april 2007 had Bert De Clerq enkele dichters uitgenodigd om zijn trein te nemen. Zo kregen de leden van de vzw Leireken en anderen een hele namiddag gedichten te horen van de trein gerukt.
De dichtende leden van Vers Geschild deden hun woord in het zakje. De oren der luisteraars bleven de hele tijd gespitst. En het onthaal mag tot de drie sterren klasse worden gerekend.

20 april : Kaatje Wharton op SLAMersfoort

Terwijl Marc Janse en Jo Peeters hun acte de présence deden bij de boze dichters van het Masereelfonds te Sint Niklaas, trok Kaatje Wharton naar het Noorden waar ze deelnam aan één van de voorrondes van SLAMersfoort in den Borra, de vaste stek van Gijs ter Haar. Het werd niet alleen een wedstrijdje dichten, het werd ook een weerzien van gekende gezichten en dat is altijd leuk. Een volledig verslag kunnen jullie vinden op de site van Pom Wolff. Krijn Peter Hesseling won de prijs van de jury, Kaatje Wharton overtuigde het publiek. Beiden gaan dus naar de jaarfinale op 14 december 2007.

Fjorton en Philip Meersman

Ibunda




Krijn Peter Hesseling

Jur

Kaatje Wharton

Borra

20 april : Marc Tiefenthal en Jo Peeters op Masereelfonds

Waar maken dichters zich boos om?

In Sint-Niklaas houdt deze vraag het Masereelfonds haast jaarlijks bezig. Het wijdt er dan ook graag een nacht aan. Het is namelijk een hele uitdaging een dichter boos te zien worden.

Ook dit jaar is het niet gelukt. Wel was de organisatie als van oudsher geslaagd, zo gesmeerd liep het wel. Cyriel doet het zonder verpinken.

Onder het gebruikelijke oog van Lenin, Marx en Trotsky, waarbij we nog steeds de grote broederschap der Marx Brothers missen, traden vele dichters uit Waas- en Scheldeland aan.

De avond verliep zonder noemenswaardige incidenten. Herman J Claeys mocht eerder de avond openen waarna Frans de dingen Vlinderman liet zijn. Voor Vers Geschild traden Jo Peeters en Marc Tiefenthal aan.

De zaal hield even de adem in toen Erwin Antistresspoëet het woord waarheid liet vallen. Het verliep echter stressloos.

Uniek was een lezing in uitgesteld relais: twee gedichten van Frieda Groffy, onderweg uit Johannesburg, werden gelezen door Martina Roels en Lucy De Wolf. Daan Antheunis, wat schuchter en Jelle Meys vertegenwoordigden het Waasland.

Om niet boos naar huis te hoeven gaan bracht een jonge groep uit Sint-Niklaas "even vrede" met een mooi samengaan van poëzie en muziek.

Muzeval vindt andere locatie

Na de splitsing tussen Muzeval en Vers Geschild is de Muzeval op zoek moeten gaan naar een nieuwe locatie. Wij zijn verheugd te vernemen dat hen dat gelukt is en wensen hen veel succes met al hun toekomstige activiteiten.

12 april 2007 : Pom Wolff bijt de spits af op Vers Geschild

Na veel tikwerk, heen en weer rennen, zoekwerk, organisatietalent en nog zo veel meer, was het op 12 april eindelijk zo ver. De eerste Vers Geschild ging door in het Bazilikum te Antwerpen.

Het gaf wel een trots gevoel, ons bordje op het katheder te zien hangen. Het gaf nog een trotser gevoel van start te kunnen gaan met Pom Wolff, dichter, slammer, reltoerist op eigen site. Zijn poëzie mocht gelezen, mocht gehoord, kon gekocht want Pom had net een nieuwe bundel uit, “toen je stilte stuurde”. En dat het na tien minuten stil werd, dat hebben we gehoord. Het publiek genoot zichtbaar en wij, de Vers Geschilden, slaakten een zucht van opluchting.

Er waren veel dichters die dag, sommigen om alleen te luisteren, anderen om nadien op het free podium zelf wat voor te dragen. En we hadden die avond vers bloed onder de naam van David Eylenbosch. Prachtig gewoon. Die ene zin, “David wakker worden, het is zeven uur,” is tot over de grenzen blijven hangen. Hij was dan ook één van de hoogtepunten van de avond en hopelijk vindt hij volgende maand, 10 mei, zijn weg terug naar onze stek.

Traden verder nog op: Lode Van Oxenbergen, Marc Tiefenthal, Sabine Luypaert (met dank voor de foto’s trouwens), Yerna Van den Driessche, Fronk, Fiona, Kris Van De Rijk, Werner Vols, Saskia van den Heuvel, Jo Peeters.

Onze eerste Vers Geschild mag een succes genoemd worden, goede dichters en meer dan 34 mensen publiek. We gaan door.

Yerna Vandendriessche

Werner Vols

Chris Van de Rijck

Fronk

Jo Peeters

Fiona


Sabine Luypaert



Marc Tiefenthal



Lode Van Oxenberghe


Pom Wolff in volle actie


Het bestuur van Vers Geschild
v.l.n.r. Kaatje Wharton, Nanny Lambrechts, Jo Peeters, Marc Tiefenthal


Henri Floris Jespers



David Eylenbosch


Saskia van den Heuvel

Donderdag 12 april 2007

Dames en heren, welkom op de eerste editie van vers geschil(d). Dit laatste tussen haakjes. Wat hieraan voorafgegaan is, was een maand titaantjesarbeid, wat minder slapen en als resultaat meer arbeid- en schrijfvreugde ofte spelplezier.

Onze gastdichter vanavond was decennialang Nederlands best bewaard poëtisch geheim en een jonge debutant, hij debuteerde in 2005.

Pom Wolff is in 1953 geboren in Amsterdam, studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, rechten aan de Vrije Universiteit en werkt als juridisch adviseur. Pom Wolff is bestuurslid van De School der Poëzie in Amsterdam en adviseur van het Cornelis Vreeswijk Genootschap.
Zijn optredens bezorgden hem eretitels: nederlands slamfinalist 2005 en brons in Tivoli in 2006, Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Lente te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006, winnaar van het Zaans Dichtersfestival en de daaraan verbonden BRUNA poëzieprijs 2006. Simon Vinkenoog over het werk van Pom Wolff: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Pom Wolff schrijft over vergankelijkheid van de liefde, van de liefde in deze wereld, over vergankelijkheid van de wereld. Zie www.pomgedichten.nl
Gedichten van zijn hand werden gepubliceerd in en op Bellisima Amsterdam: project de emotionele stad, O-zine, Verl@ine en in veel bloemlezingen waaronder Netwerk (de beste gedichten van Internet), Beslagen Ramen, Mijn Reservaat, De Min, Dichters in de Prinsentuin, Meulenhoff poëziekalender 2007, Gedichten voor het hart. En in de allermooiste Windroosgedichten ‘Voor een dag van morgen’.
In de befaamde Windroosreeks van uitgeverij Holland verscheen in 2005 zijn debuut “je bent erg mens”. Inmiddels uitverkocht. In 2006 gaf uitgeverij Holland zijn tweede bundel uit “toen je stilte stuurde”. Deze bundel eindigde als beste Nederlandse bundel op de vierde plaats bij de verkiezing Publieksprijs voor de beste bundel uit 2006 georganiseerd door Contrabas en Rottend staal, twee letterkundige webstekken op het internet.

Over zijn eerst bundel schreef Poëzierapport (december 2005): “(…) Strak gecomponeerd wordt het innerlijk van een mannelijk mens blootgelegd, zonder schroom worden vooroordelen op tafel gelegd, hier worden geen engelen bezongen, maar de ruwe werkelijkheidsbeleving van een individu. En die is schrijnend, navrant. Pom Wolff heeft mijns inziens een sterk debuut geschreven.” Jos van Hest over de nieuwe bundel: Ze zingen en kreunen. Ze zijn onrustig en argwanend. Ze vertederen en verlinken je tegelijkertijd. De gedichten in deze bundel van Pom Wolff. Ze barsten uit hun voegen van karigheid. Maken onverwachte grappen die geen grappen zijn. Vechten zich een weg de bundel uit. Het oog van de lezer, het oor van de luisteraar in.